Czego szuka wolontariusz?

Wynika z nich, że z roku na rok jest coraz mniej wolontariuszy i w pomaganiu innym jesteśmy daleko w tyle za Europą Zachodnią. Nie zamierzam się sprzeczać ze statystykami, ale chciałabym napisać o drugiej stronie medalu – czyli osobach, które mają czas i serce dla innych. Nie wszędzie ich brakuje. W Krakowie jest przecież wiele organizacji pozarządowych, które opierają swoje działania przede wszystkim na wolontariacie. Ci młodzi ludzie – bo to właśnie oni najchętniej angażują się w wolontariat – są pełni pasji, radości, zapału. Pytani o to, dlaczego poświęcają czas chorym, cierpiącym, niepełnosprawnym tłumaczą, że w ten sposób czują się potrzebni, inaczej patrzą na świat, na innych ludzi i na samych siebie, że częściej się uśmiechają. Jeszcze inni mówią szczerze i wprost, że pomagają, żeby zdobyć punkty „za działalność społeczną” i dostać się do lepszego liceum, a ich starsi koledzy, że wolontariat dobrze wygląda w CV, bo pracodawcy chętniej zatrudniają ludzi, którym chodzi w życiu o coś więcej niż tylko zarabianie pieniędzy. Mimo że na początku mają oni różne motywacje, zostają z nami na dłuższy czas. Słucham i patrzę na nich, obserwuję jak się zmieniają, słucham jak zachęcają innych do pomagania i jestem pewna, że bez nich organizacje – takie jak nasza – nie byłyby w stanie zrobić tak wiele. Często to właśnie wolontariusze zarażają entuzjazmem i pomysłami pracowników Fundacji. Sądzę, że powinniśmy robić wszystko, aby wolontariusze dobrze czuli się w organizacjach, dla których pracują. Gdy stworzy się im odpowiednie warunki do działania i pomagania innym, a także „zarazi” ideą, to każda praca staje się przyjemnością. Jak mówi Pani Anna Dymna: „Tylko razem możemy zmienić świat na lepszy i jaśniejszy”.

Katarzyna Walaszek
koordynator Biura Młodych w Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”